Rok temu o tej porze udzielałem wypowiedzi mediom na corocznie nurtujące je pytania o to, jakie trendy dostrzegalne będą w kolejnym roku. Nie inaczej jest i tym razem. Odpowiadając, zazwyczaj staram się również edukować, że przewidywania tego typu nigdy nie obejmują najbliższych 12 miesięcy – to zbyt krótki okres czasu na ewolucję jakiegokolwiek znaczącego trendu. Tym samym, możemy mówić zaledwie o zauważaniu ulotnych mód, które – na co daję niewielką szansę – mogą przekształcić się w zalążek prawdziwego trendu na kolejne lata.

 
Czas

W tym podsumowywaniu, które jako społeczeństwo po prostu lubimy, dotarło do mnie, jakiemu skondensowaniu, po raz kolejny, uległ okres, którego samo podsumowanie dotyczy. Przecież tak niedawno o tym rozmawialiśmy, a znów tu robimy – pomyślałem, mając w pamięci rozmowy o przyszłości z końca 2018 roku. Tymczasem kolejny rok odchodzi w zapomnienie, zabierając ze sobą całą kończącą się właśnie dekadę. Wydaje się, że czas płynie szybciej. Nasze życie osobiste, praca czy odpoczynek dzieją się w trybie przyspieszonym, a my, jako gatunek, nie wykształciliśmy przecież równolegle lepszych mechanizmów szybszego i bardziej precyzyjnego analizowania zmian, jakie zachodzą w naszym otoczeniu.

Efektem tego przyspieszenia bywa dopadające nas uczucie niepewności, przytłoczenia i przebodźcowania informacjami z zewnątrz. Niestety, nie będzie inaczej. Łatwo już było. Świat nie zwolni. Wpływ rozwoju technologii na każdy aspekt naszego życia tak naprawdę dopiero zaczął nabierać na sile. Dopiero, choć już zauważyć można, że to dla nas zbyt szybko – według najnowszego badania Global Web Index 24% badanych nie rozumie nowych technologii i czuje obawę względem nich. Odsetek ten rośnie nieprzerwanie od 6 lat. 1/3 społeczeństwa nie nadąża za zmianami.

Stojąc u progu nowej dekady musimy być świadomi tego, co na nas w niej czeka. Jeszcze szybszy postęp technologiczny, napędzany rozwojem AI, trudności z rozróżnieniem, które informacje i przekazy wizualne są prawdziwe, a które cyfrowo sfabrykowane, pogłębiający się kryzys ekologiczny, realnie wpływający na nasze zdrowie i samopoczucie psychiczne, dokładający cegiełkę do nasilającego się stanu wypalenia, będącego pokłosiem nienadążania za światem, który nie pozwala odetchnąć. 

 
Decyzje

W tych mało sprzyjających warunkach, każdego dnia, będziemy zobligowani do podejmowania decyzji – prywatnych, jak i zawodowych. Każda z nich o podobnym ciężarze gatunkowym oraz możliwym, jednakowo silnym wpływie na to, co przed nami. By pozostać “na powierzchni” i móc decydować w sposób przemyślany we wszystkich obszarach naszego życia potrzebujemy otwartości na najmniejsze sygnały zmian, pojawiające się wokół nas, pogłębionego analizowania, priorytetyzowania i odsiewania szumów oraz sprzecznych lub niepewnych informacji, w końcu, wyrabiania kompetencji myślenia perspektywicznego, pozwalającego na kreślenie możliwych scenariuszy przyszłości, o których dziś starają się nas informować – często jeszcze bardzo słabe – symptomy zachodzących globalnie zmian.

 
Przyszłość

Bez względu na to, czy mówimy o najbliższych 12 miesiącach, czy o całej nadchodzącej dekadzie, musimy pamiętać, że przyszłość nie jest nam z góry nadana. Mamy realną możliwość, a w niektórych aspektach – jak postępujący kryzys ekologiczny – także i obowiązek, wpływu na jej kształtowanie poprzez nasz współudział. W życiu codziennym, zawodowym, w skali makro, jak i mikro.

Choć makro trendy oraz metodologia ich obserwacji, analizy i zastosowania są w dzisiejszych czasach bardzo ważne – wszak przygotowują nas i nasz biznes na to, co nadejdzie – nie są one wyrocznią, a drogowskazem. Analizując otaczającą nas rzeczywistość i dostrzegane zmiany bądźmy więc otwarci, ale i uważni, kwestionujmy utarte schematy i zadawajmy dużo pytań. To pozwoli nam lepiej reagować na ewentualne wstrząsy i umożliwi budowę przyszłości jakiej wszyscy chcemy. Nie utopijnej. Lepszej. 

Education is our passport to the future, for tomorrow belongs to the people who prepare for it today. – Malcolm X

Mój zeszłoroczny drogowskaz zauważony przeze mnie w Japonii, a dokładnie w mieście Nara, pierwszej stolicy Japonii. Choć cały kraj stanowi przykład rozwoju na każdej – szczególnie technologicznej płaszczyźnie – w miasteczku takim jak Nara czas wydaje się zatrzymywać, co skłania do głębszych przemyśleń. 

Dobrego 2020+ oraz wielu momentów zatrzymania i refleksji.

Powiązane artykuły

Strona wykorzystuje pliki cookies w celach wyłącznie statystycznych. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były instalowane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na wykorzystanie plików cookies.